เห็นคำถามนี้ก็ทำให้คิดถึงคุณนกฮูกขึ้นมาเช่นกัน เพราะ คำตอบของพี่นกฮูกในเรื่องนี้ผมเคยเก็บไว้แต่หาไม่เจอ
เท่าที่ผมเคยพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้และความคิดเห็นกับช่างนาฬิกาและเพื่อน ๆ ที่มีความรู้ในเรื่องนี้ ก็เลยขออนุญาตตอบตามความรู้และความเข้าใจตามนี้ครับ


สารดูดความชื้นมีจุดมุ่งหมายที่จะทำให้อากาศในพื้นที่ปิดเล็ก ๆ มีความชื้นที่เกิดจากน้ำลดลง ด้วยการดูดความชื้นจากอากาศมาเก็บไว้ในตัวเอง(ซิลิกาเจล) การใช้ซิลิกาเจลในปริมาณมาก ๆ นาน ๆ จะทำให้อากาศในที่ปิดนั้นมีความชื้นต่ำกว่าปรกติ และโดยธรรมชาติแล้วในสภาวะอากาศแห้งก็จะทำให้เกิดการระเหย การระเหิด จากสารอื่น ๆ ในบริเวณอากาศปิดนั้นมากขึ้นกว่าปรกติ จึงทำให้ยางกันน้ำซึ่งเคลือบด้วยสารป้องกัน โดยสารเคลือบนั้นจะไปก่อนจากนั้นก็ตามด้วยตัวซีลยางเป็นอันดับถัดมา และถ้านาฬิกาเป็นชนิดกันน้ำไม่ได้ ไม่มีซีลยาง สารหล่อลื่นในกลไกก็จะระเหยชดเชยความชื้นที่ถูกดูดออกไป ถ้าเป็นแบบนี้ในระยะเวลานาน ๆ ซีลยางก็จะค่อย ๆ แห้งและเสื่อมสภาพ กลไกนาฬิกาก็จะสูญเสียสารหล่อลื่นจนอาจทำให้เกิดการขัดข้องได้


แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นต้องใช้เวลายาวนานเป็นปี ๆ และต้องใช้สารดูดความชื้นที่มากพอจะทำให้อากาศนั้นแห้งกว่าปรกติมาก ๆ  ซึ่งในสภาวะทั่วไปแล้วแทบจะไม่มีผลอะไรกับนาฬิกาที่เราเอาเข้าเอาออกเพราะใช้งานประจำ หรือเก็บเอาไว้นาน ๆ แค่หลักเดือน มันจะก่อปัญหาก็ต่อเมื่อใส่สารดูดความชื้นมาก ๆ และเก็บไว้ในนั้นนาน ๆ เป็นแรมปี


นาฬิกาถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้เป็นเครื่องมือที่ติดอยู่กับตัวเรา ดังนั้นจึงมีระบบป้องกันต่าง ๆ เพื่อปกป้องกลไกภายในได้ดีมาก ๆ การเก็บนาฬิกาจึงน่าจะแค่เพียงล้างทำความสะอาดปล่อยให้แห้งตามปรกติก็เพียงพอ ไม่มีความจำเป็นต้องใส่สารป้องกันความชื้นแต่อย่างใด ผลเสียของการใส่สารกันชื้นอาจจะมองเห็นไม่ง่ายนัก แต่การใส่สารกันชื้นเข้าไปในกล่องนาฬิกาผมเห็นว่าเป็นสิ่งที่เกินความจำเป็น


อนึ่ง ผมเคยเก็บสายนาฬิกาที่เป็นหนังไว้กับซิลิกาเจลและลืมไปหลายปี ปรากฏว่า สายนาฬิกาหนักนั้นกรอบแตก เปื่อยยุ่ย แต่ผมไม่สรุปว่าเป็นเพราะซิลิกาเจลเพียงอย่างเดียว เพราะการเก็บสายหนังไว้นาน ๆ โดยไม่ทาน้ำยารักษาหนัง ก็มีผลทำให้หนังกรอบแตกได้อยู่แล้ว.